Friday 5 June 2015

ඔබ හිරුමයි

ඔබ හිරුමයි
ජීවිත අහසේ පායන
කිසිවිටෙකත් බැස නොමයන
මා සඳමයි
ගිනියම් වී දුක් උහුලන
හිරු එලියේ නොපෙනෙන
ලොව කිසිවෙකුවත් නොදකින

ඔබ මහ සයුරයි
සිතිජය තෙක් දුර විහිදුන
දිය ගැබ කිසිදා නොසිදෙන
මා එහි දිය රැල්ලයි
වෙරලේ වැදි වැදි වැලපෙන
නැවතත් සයුරට එක්වෙන


ඔබ ඝන අදුරයි
කිසිදා එලියක් නොපෙනුන
අදුරම දී බිය ගන්වන
මා සෙවනැල්ලයි
අදුරේ නොපෙනී මුලු ගැන්වුන
සදා ඔබ ගත දැවටෙන


No comments:

Post a Comment